Adana'da, Ulu Cami'nin gölgesinde minik taburelere oturmuş çayımızı içerken yan masayla sohbete daldık. Geçmiş zor günlerini anlattı, anlattı, biz dinledik. Birisine ithafen yazdığı bir şiiri okurken fotograf çekmeye başladım. Hatırladıkça - kim bilir, belki de elinden kayıp gitmiş hayatı - gözleri doldu...
Uzaklara daldığı, gözlerinden ışığın yansıdığı kareyi bastım birkaç hafta önce. Aynı bu postada anlattığım gibi, hep başka fotograflar, aşağıdaki kontakt baskıda kırmızıyla işaretlediklerim, öne çıkmıştı bugüne kadar. Kontakt baskıyı böylesi "keşifler" için vazgeçilmez buluyorum.
Meraklısı için birkaç teknik detay:
6x4.5cm orta format rangefinder makina. 65mm hafif geniş açı objektif. Ilford HP5 film, ID-11 film banyosu.
Bu negatifte en büyük "sorun" arka planın çok "bağırması". Yukarıdaki kontakt baskıda, sol üstteki kontakttan da görebilirsiniz bunu. Dikkati adama yönlendirmek için arka planı sakinleştirmek gerekiyor. Bugün uzun uzadıya baskı sürecini anlatmayayım, sadece ellerimi kullanarak arka planı düşük kontrast filtresiyle adım adım koyulaştırdığımı söylemekle yetineyim.
Selenyum tonlanmış baskıyı aşağıda yıkama sırasında görebilirsiniz. Gözlerin beyazında biraz grilik kalmıştı, onu da potasyum ferrisiyanür uygulayarak giderdim. Ferri uygulaması başka bir yazının konusu olsun, çünkü biraz uzayabilecek bir mevzu. Şimdilik şu linkteki harika videoyu izlemenizi öneririm. Sonlara doğru, baskıda grilik gördüğü yerlere Nathalie usta fırçayla veya pamukla lokal olarak ferri uyguluyor.
...
YanıtlaSilAlınlar görmüşüm ki vatanımın coğrafyasıdır
Her kırışığı sorulacak bir hesabı
Her çizgisi tarihten bir yaprağı anlatır
...
Teşekkürler adsız(!) okur. Ne bu şiiri, ne de Erdem Bayazıt'ı bilirdim bugüne kadar.
YanıtlaSilrahmetli ormancı dedemin de aynı bu amca gibi bir çakmağı vardı :) omar bu fotoğrafını çok sevdim. amcanın yüzü 'nötr ve gerçekçi' bir ifadeye sahip ; yani siyah beyazda çoğunlukla gördüğümüz o aşırı ifade (umut umustsuzluk sevinc vs vs)yok burada, hem de ışık çok güzel bir kompozisyon yaratmış. çerçeveleme de çok güzel olmuş zannımca...bir an düşündğm acaba amcanın eli kımıldayınca iyi mi olmuş kötü mü diye, ama böyle daha çok 'geçiyor' duygu bize...ben çok sevdim bu fotoğrafı valla. amcanın yüzü de yeni sürülmüş tarla gibi...
YanıtlaSil